Komentarz do opracowania „Diagnostyka i leczenie czynnościowego zaparcia stolca u dzieci - wytyczne ESPGHAN i NASPGHAN”

Niedawno opublikowane wytyczne ESPGHAN dotyczące postępowania w odniesieniu do dzieci cierpiących na zaparcia stolca zostały dobrze przyjęte przez pediatrów, lekarzy rodzinnych oraz gastroenterologów dziecięcych1. W moim ponad 35-letnim doświadczeniu w pracy gastroenterologa dziecięcego rzadko spotykałem się z problemem, który jest tak łatwy do zdiagnozowania i leczenia, a jednocześnie w którego przypadku poprawa bardzo często jest tylko tymczasowa. Jak stwierdzono w podsumowaniu ostatniego numeru „Standardów Medycznych Pediatria”, pacjenci z zaparciami rzadko są poddawani badaniom w celu diagnozy tego schorzenia, a zaparcia prawie nigdy nie są zjawiskiem towarzyszącym innej chorobie. Problem zaparć zatem wydaje się łatwy do wyjaśnienia rodzicom. Jednak gdy trwa on długo, prostota się kończy. Dla porównania refluks żołądkowo-przełykowy, jest schorzeniem łatwym do zdiagnozowania, ale nie łatwym do leczenia, a samo leczenie trwa zazwyczaj kilka miesięcy.