Suplementacja witaminy D u dzieci i młodzieży w Polsce

Profilaktyka niedoboru witaminy D oparta jest w Polsce na wytycznych Konsultanta Krajowego w dziedzinie Pediatrii i Zespołu Ekspertów ds. Profilaktyki Krzywicy i Osteoporozy z 2009 r. Mimo, że teoretycznie zaopatrzenie organizmu w witaminę D wydaje się łatwe, w aktualnym piśmiennictwie wraca się uwagę na duże niedobory tej witaminy w różnych grupach wiekowych, co jest związane głównie z dietą ubogą w witaminę D, niestosowaniem suplementacji (poza okresem noworodkowym i niemowlęcym) oraz ze stosowaniem filtrów ochronnych na skórę. Polskie zalecenia zostały stworzone w oparciu o badania prowadzone na niewielkich grupach pacjentów populacji polskiej, jak również o wyniki badań autorów zagranicznych. Z tego względu podjęto próbę oceny zaopatrzenia w witaminę D dzieci polskich w okresie okołopokwitaniowym oraz pokwitania (9-15 lat)w wieloośrodkowym badaniu (8 ośrodków w Polsce). Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że w tym okresie życia występują znaczne niedobory tej witaminy w surowicy, szczególnie po miesiącach zimowych (75-80% badanej grupy). Pomimo wprowadzonych powszechnych zaleceń, profilaktyka niedoboru witaminy D jest niewystarczająca, wzrost stężenia witaminy D obserwuje się w Polsce raczej w związku z promieniowaniem słonecznym w miesiącach letnich niż z prawidłowo zalecaną przez lekarzy rodzinnych i pediatrów suplementacją. Zarówno wskazania dietetyczne, jak i suplementy zawierające witaminę D (tran, preparaty wielowitaminowe) stanowią podstawową drogę zaopatrzenia w tę witaminę, jednak w badanej grupie dzieci zalecane były jedynie u około połowy badanych. Dawki profilaktyczne dla dzieci i młodzieży ustalono na 400iU dziennie. Można przypuszczać, że są one wystarczające, ponieważ główną przyczyną niedoboru witaminy D jest niestosowanie suplementacji prawidłowej podaży w diecie.